#tüm yol-acik-oldugu-halde-yola-cikamayan entry'leri

Az olmuş bu, bence havalimanına girişten para alınmalı :d soydunuz artık bir şey kalmadı bizde :)

"Her devrin sanatçısı" olmayıp çizgisini koruyan geleneği Victor Jara dan Ruhi Su dan devam ettiren işkenceye, baskıya asla boyun eğmeyen marksist leninist müzik grubudur. Cezaevlerine sokuldukları zaman bile bir ranza borusundan müzik yapmayı bilmişlerdir. Tüm grubun içeri alındığı zaman vardı, 90 yıllarıydı DGM (devlet güvenlik mahkemeleri) yorumun ikinci evi gibi olmuştu. O zamanlara geri döndük. Neredeyse tüm üyeleri cezaevinde, konserleri yasaklandı. Dışarıda olan üyeleri hakkında ise yakalama kararı çıkarıldı, başlarına ödül koyuldu. Velhasıl dışarıda, yurdun dört bir yanında üyeleri vardır. Bu ruhu teslim alamaz, biat ettiremezsiniz.
Grup Yorum halktır susturamazsınız.

Türk Filmleri
Sevmek Zamanı
Yol
Susuz Yaz
Umut
Tabutta Rövaşata
3. Sayfa
Yazgı
Masumiyet
Bir Zamanlar Anadolu da
Kış Uykusu
Gece Melek ve Bizim Çocuklar

Yabancı Filmler
Piyanist
Esaretin Bedeli
Leon
Forrest Gump
İncendies
Yeşil Yol

İran sineması sevenleri şöyle alalımm :)
Kaplumbağalar da Uçar
Sarhoş Atlar Zamanı
Rüzgar Bizi Sürükleyecek
Annemin Ülkesinin Şarkıları
Cennetin Rengi

Sinema da biçimlere, derin anlamlara ilgi varsa Tarkovski ve Bergman ı tavsiye ederim sevgili sözlükkkk :))

Yan mahalle kavgaları, bulduğumuz boş arsada futbol maçları, alınan bir şeyi bir sürü parçaya bölüp yemek, sokakta az bütçeyle yapılan piknikler yaaa bir de 2002 Dünya kupası maçı vardı. onun o güzel heyecanı ve daha bir sürü şey..

Bekir abimin esas manitası süper kızdır Ugur abla. Siz bakmayın evli barklı olduğuna abimin. Esas hikayesi Uğur abladır. Kerem ile Aslı'dan bile daha büyüktür allahıma. Eşsizdir, benzeri yoktur. Bekir abim kurşunlar yemiştir bu yolda. Kaç defa ölümlerden dönmüştür, bilekler kesilmiş, aylarca hastanelerde, yıllarca akıl hastanelerinde kalmıştır. Uğur ablamın peşinden gezmediği şehir, yürümediği yol, görmediği diyar kalmamıştır memlekette.

(bkz: kader)

Hayatımda ilk kez Ağvarail kampına tek başıma gittim kimseyi tanımadan. Toplama bilgisayar gibiydim kamp çadırını komşudan aldım çantayı kuzenimden aldım. Hayatımda çadırda bir kere bile kalmadım çadır kurmayı bilmem, beceremedim zaten. Beni öyle ahmak ahmak "Ben şimdi ne yapacağım? Geri mi dönsem neden geldim?" diye karar kara düşünürken gören iki arkadaş bana her konuda yardımcı oldular. Çadırımı kurup bana battaniye verdiler işte onda sonra kampın o iki günü o kadar güzel geçti ki, telefonumda bi fotoğraf karesi bile yok. Unutmuşum eğlenmekten telefonu elime bile almamışım. İyi ki varsınız beeeee

House MD

Her bölümünü hayranlıkla izlediğim ilk olmasının yanında ben de büyük etki bırakan güzel ötesi dizi. Senden sonra hiçbir şey eskisi gibi güzel olmadı beeeee reiss :((

Belki bir umut soyum sopum Tokat dışına çıkmıştır diye düşündüm ama nerdeeeee. 180 sene sonunda dedemler İstanbul'a gelmişler ee artık ben de ölüm döşeğinde interrail yaparım artık :)