alttaki yazara soracaklarım var
Demek ki, Kemalist, yasaların şekliyle değil, Montesquieu’nun o ölümsüz tabiriyle “ruhuyla” ilgilenen kişidir. Onu ilgilendiren doğa yasaları ile onlar ışığında ve eleştirel akıl denetiminde kurulabilecek bir toplum yaşamıdır.
• Bir toplum nasıl intihar eder - celal şengör
Peki beğendiğin bir şiirin en sevdiğin satırları nelerdir?
• Bir toplum nasıl intihar eder - celal şengör
Peki beğendiğin bir şiirin en sevdiğin satırları nelerdir?
Benim sorum olmadığı için yine geldim (bkz: swh) sayın yazarımız cevabım akıl sağlığımı korumaya çalışmıyorum. Çünkü asıl korumaya çalıştıkça boka sarıyor herşey. Daha da bozuluyor. Sana tavsiyem yolumdan yürü. İnsanları takmayı bırak artık. Sadece kendini düşün. Hayat başkalarını kendinden çok düşünmek için çok kısa. Ve çoğu zaman o insanlar buna değmiyor bile. (bkz: bi heppiii)
Alttaki yazara sorum : nasılsın iyi misin? Hayat nasıl gidiyor?
Alttaki yazara sorum : nasılsın iyi misin? Hayat nasıl gidiyor?
Vay anasını ne ilginç bir başlık bu ya. Sevdim. Neyse üstteki soruya cevap vereyim.
İyi değilim be sözlüktaş. Yeni mezun oldum ve 4 aydır işsizim. Bunu gereğinden fazla kafaya taktım sanırım. Fakat takmak zorundayım çünkü fakiriz be. Şu lanet olasıca hayatta hep fakirdik. Bir bayat ekmek uğruna öldü benim abim. Bunu buraya neden yazdığımı inan bilmiyorum. Yakın arkadaşlarıma bile anlatmak o kadar zor gelmişti ki içimdeki en büyük yarayı bu zamana kadar. Bu adaletsiz dünyada ben çalışmak zorundayım. Çünkü hiçbir zaman şanslı olmadım aile konusunda. Sefalet, şiddet, kumar ve acıların gölgesinde geçti çocukluğum. Neden hep sessiz olduğumu ya da konuşmadığımı sorardı insanlar. Çünkü ben en acı çığlıklarımı bile içime haykırmıştım. Üniversiteye başlarken değişme ve iyileşme sözü vermiştim kendime. O sözü tuttum ve çabaladım gerçekten. Tecrübe ve birikim dolu bir üniversite yaşamı geçirdim. Artık aileme tam anlamıyla destek olabileceğim umuduyla mezun olmuşken iş bulamamak koyuyor insana. Yetersiz hissediyorum kendimi bu yüzden. Bir farkındalık yaratabilmeyi umuyordum fakat hayat bana hala hayal kırıklıkları yaşatmayı başarıyor.
Şimdiyse alttaki yazara soru bırakmam gerek sanırım. Geçmişe gidebilme şansın olsaydı hayatınla ilgili neyi değiştirirdin?
İyi değilim be sözlüktaş. Yeni mezun oldum ve 4 aydır işsizim. Bunu gereğinden fazla kafaya taktım sanırım. Fakat takmak zorundayım çünkü fakiriz be. Şu lanet olasıca hayatta hep fakirdik. Bir bayat ekmek uğruna öldü benim abim. Bunu buraya neden yazdığımı inan bilmiyorum. Yakın arkadaşlarıma bile anlatmak o kadar zor gelmişti ki içimdeki en büyük yarayı bu zamana kadar. Bu adaletsiz dünyada ben çalışmak zorundayım. Çünkü hiçbir zaman şanslı olmadım aile konusunda. Sefalet, şiddet, kumar ve acıların gölgesinde geçti çocukluğum. Neden hep sessiz olduğumu ya da konuşmadığımı sorardı insanlar. Çünkü ben en acı çığlıklarımı bile içime haykırmıştım. Üniversiteye başlarken değişme ve iyileşme sözü vermiştim kendime. O sözü tuttum ve çabaladım gerçekten. Tecrübe ve birikim dolu bir üniversite yaşamı geçirdim. Artık aileme tam anlamıyla destek olabileceğim umuduyla mezun olmuşken iş bulamamak koyuyor insana. Yetersiz hissediyorum kendimi bu yüzden. Bir farkındalık yaratabilmeyi umuyordum fakat hayat bana hala hayal kırıklıkları yaşatmayı başarıyor.
Şimdiyse alttaki yazara soru bırakmam gerek sanırım. Geçmişe gidebilme şansın olsaydı hayatınla ilgili neyi değiştirirdin?