hatay

Memleketlisinin öv öv bitiremediği şehir.
O kadar çok hataylı tanıdığım var ki artık gıcık olma seviyesine getirdiler , yok hatay değil antakya , yok yemekler yok sahil. Abi tamam biliyoruz bunları ama sadece hatay değil bu ülke mk.

türkiye' nin en güzel şehirlerinden biriydi.
20' ye yakın ırk yan yana yaşar, 19 yaşında yunan bir dostun olduğunu öğrenirdin.
adı şamis olan dostunun çerkez olduğunu, şamis'in çerkez ismi olduğunu öğrenirdin.
araplar her yerdeydi, çok severdik hepsini. hatay' ın araplarının açık fikirliliği muhteşem kültürlerinin hepsi övgü sebebiydi.
taaa ki (bkz: ak gezenler ) gelene kadar.

yok ettiler, daha kalabalık oldular. çaldılar çırptılar. haberlere konu olmayan şehir haberlerden düşmemeye başladı.
ve herşey
lise yıllarımın geçtiği, herkesin birbirine atarlandığı ama kimsenin kavga etmediği (bkz: reyhanlı) da olan o acı patlamayla başladı.
sonra (bkz: işid )kuruldu zaten
sonrası üf!

Caaanım memleketim. Antakyaaaaaaa....Portakal,zeytin ve erik bahçelerinde geçen cocukluğum. Şimdi neyseki zeytinler kaldı.Veee tabiki muhteşem zengin mutfağımız. Az daha zorlasak vegan mutfagımızla ün yapabiliriz. Katıklı ekmek,abugannuc,sûrke, biber dövmesi, humus,bakla,tuzlu yoğurt,yeşil zeytin,dürüm,kebap en hasından en lezzetlisinden.
Harbiye şelalesi,Vakıfli köyü, Defne yolu, Samandağ Hıďır, Antakya Eski evlerimiz.... özledim galiba .

türkiye’nin güneyinde yer alan liman şehirlerimizden biridir. yazları sıcak ve kurak, kışları ise ılık ve yağışlıdır. (bkz: akdeniz iklimi)

en önemli geçim kaynağı turunçgil olan şehrimiz, incir rakısıyla da meşhurdur. mutfağı o kadar zengin ve çeşitlidir ki saymakla bitmez.

bilad'üş-şam etkisinden ötürü olsa gerek kızlarının güzelliği ise dillere destandır.

ayrıca zamanında 1 yıl kadar kısa bir süre de olsa başkenti antakya olan bir türk devletiymiş. 1939 yılında türkiye’ye bağlanıp hatay ili olmuştur.

memleketimdir yeterince övüldüyse ben içerden şunları bildirmek istiyorum.Leş gibi bir belediyecilik anlayışına sahipler iskenderun antakya ve kırıkhan için konuşuyorum diğer ilçeler hakkında fikrim yok yollar mahalleler toz toprak içinde şehir merkezlerinde yeşil namına tek bir şey yok bitmek bilmeyen bittikçe tekrar kırılan dökülen yol yapım çalışmaları var her taraf çöplük gibi temizlik namına bir şey yok bir de unutmadan künefeye eliyle saldıran çomarlarımız var az değiller.

yapmadan dönme listesi;
*yusuf'un yerinde kahvaltı (harbiye'de)
*çınaraltı künefe'de közde künefe, *affan kahvesi'nde haytalı (aklınızda bulunsun, haytalı bıcıbıcı değildir)
*fi hostel'de konaklama (sahibi de gezgin birisi, oralardaysa tanışıp sohbet edebilirsiniz memnun kalmıştım)
*eski antakya sokakları ziyareti(lütfen kaybolun oralarda)
*avlu restoran'da günün yorgunluğu atılabilir (anason ve mezeleri uygundu)
*kebo'da döner,
*titus tüneli ziyareti(unesco dünya mirası listesinde)
*vakıflıköyü ve samandağ ziyareti
*st.simeon manastırı

dipnot: gezerken gözlemleyeceğiniz insanlar sıcakkanlı ve mutlular

Hatay sofrası diyip yutkunduktan sonra devam edeyim, bir kısmı arap kökenli olan halkının konuşması çok hoşuma gidiyor. Bir de bana mı denk geldi bilmem de hepsi mi mütevazı olur?..

Hristiyanlığın adının ilk anıldığı yer ve anıtın üstüne adını yazan ümit adlı malın yaşadığı yer.

2018 verilerine göre nüfusu 1.609.000’dir. Salçaları, soslu dönerleri, künefesi ve daha bir çok yiyeceği ile türk mutfağının zenginliklerini yansıtan şehirlerimizden biridir.

Türkiye deki aklı selim insanların oranını yükselten şehir.