sobalı evde geçen çocukluk
soğuk kış aylarında çoğunlukla tek odada yanan soba, bütün aile bireylerini etrafına toplar. hele ki o sobanın fırın kısmı varsa közlenen patatesinin biberin tadı başkadır. yanan soba üstüne konulan mandalina ve portakal kabukları oda için en doğal oda spreyidir. banyodan çıkan çocuğun başını eğerek yanan sobaya ıslak saçlarından akan damlaların soba üzerinde zıpladığını görerek keyif almasıdır.. bu bazen tükürmesi de olabiliyordu :) Sobalı ev birlikteliktir, berekettir.. günümüzde bazı kesimlerde hala kullanılır. ama ilerleyen yıllarda etkisi kalmayıp nostalji olacak galiba...
ben bizim ailenin sobalı dönemine denk gelememiş ama ikinci annem olarak gördüğüm üst komşumuzun sobasının etinden sütünden yararlanmış bir çocuktum. haftasonları bizi kahvaltıya çağırır, biz gelene kadar da ekmekleri kızartır ve sırf benim için sürülebilir çikolata alırdı. Evde elektirikler kesilip de kaloriferlerin çalışmadığı zamanlarda iki aile üst katta buluşup mustafa abinin öğrettiği yeni oyunlari oynardık. Öyle günlerde sobanın bize sağladığı o sıcak aile ortamını bir daha hiç yaşayamadım.